همه چیز در آرتیفون او آلات موسیقی ساده‌ای می‌سازد که بر ایجاد لذت فوری تمرکز دارند. آنها پورتال های پیچیده ای برای ورود به دنیای MIDI Polyphonic Expression یا MPE هستند که به نوازنده این امکان را می دهد تا به هر نت آهنگ منحصر به فرد خود را درست مانند چیزی مانند گیتار بدهد. این یک فناوری است که در حال افزایش محبوبیت است و توسط برخی از بازیکنان بزرگ دنیای موسیقی پذیرفته شده است، اما هنوز هم تا حدودی جا افتاده است – و قیمت ورود اغلب بالا است.
Chorda Artiphon فقط 250 دلار قیمت دارد و برای شنیدن موسیقی و شروع ساخت آن به حداقل مهارت نیاز دارد. این ابزاری است که شباهت مبهمی به گردن گیتار دارد، با 12 صفحه لمسی خازنی و یک “پل” قابل پخش بر روی سطح آن. داخل یک موتور مصنوعی نسبتا ساده است که همه چیز را از سیم‌های چیپ‌تون گرفته تا درام‌های پاپ و باس را پوشش می‌دهد. حتی یک تابع نمونه برای اضافه کردن صداهای خود وجود دارد. به علاوه یک بلندگوی داخلی بسیار خوب وجود دارد، بنابراین برای شروع به چیزی غیر از یک تلفن ارزان قیمت نیاز ندارید.
بالشتک‌های بالای سیم در مقیاس خاصی کوانتیزه می‌شوند که کار را برای غیر موسیقیدانان بسیار ساده می‌کند. حتی بدون هیچ دانشی از تئوری یا مقیاس موسیقی، بسیار آسان است که یک آکوردا را انتخاب کنید و چیزی نیمه کاره درست کنید.
چهار حالت وجود دارد: درام، بیس، سیم و لید. درامر به وضوح در حال نواختن طبل است. باس یک صدای کم صدای مونوفونیک به شما می دهد. آکورد یک آکورد کامل را روی هر پد قرار می‌دهد و لید یک پالت پلی‌فونیک به شما می‌دهد که از آن به صورت انفرادی استفاده کنید.
عکس: ترنس اوبراین
در حال استفاده
پیمایش طناب‌ها می‌تواند کمی تمرین داشته باشد، اما وقتی به آن دست پیدا کردید، اغلب چیزها منطقی می‌شوند. تقریباً هر پانل دارای یک عملکرد ثانویه برای انتخاب صداها، پخش حلقه ضبط کننده، تغییر سرعت و غیره است. برای دسترسی به این عملکردها، کافی است دکمه A را در انتهای دستگاه فشار دهید و نگه دارید. برخی نیز از شما می‌خواهند که برای چرخش در میان گزینه‌ها، روی پل ضربه بزنید، مانند زمانی که می‌خواهید اکتاوها را بالا یا پایین ببرید یا تنظیمات از پیش تعیین شده را تغییر دهید. بدون صفحه‌نمایش برای ارائه بازخورد بصری، این می‌تواند کمی خسته‌کننده باشد، اما هرگز کافی نبود که من را وادار به پرت کردن کوردا در سراسر اتاق کند.
یکی از چیزهایی که به طور معمول خسته کننده است، تکرار است. من قصد ندارم وانمود کنم که زمان بندی کاملی دارم (دلیلی وجود دارد که من گیتاریست هستم و درامر نیستم)، اما حدود 20 سال است که از پدال های مختلف گیتار و کنترل کننده فشار Ableton برای اجرای حلقه های زنده استفاده می کنم. من هرگز به اندازه ای که با آکوردا (یا اربای آرتیفون، برای آن موضوع) تلاش می کنم، مبارزه نکرده ام. نمی‌دانم این نتیجه کوانتیزه کردن بیش از حد است یا فقط کنترل‌های غیرقابل بخشش، اما می‌گویم در ۲۵ درصد مواقع نتوانستم یک حلقه کامل به دست بیاورم.
عکس: ترنس اوبراین
صداها
خود صداها از نظر سبک و کیفیت بسیار متفاوت هستند. بین چهار دسته مختلف، بیش از 200 پیش تنظیم وجود دارد، از صدای ملایم پیانوی Fender Rhodes گرفته تا درام های صنعتی و سیم های مصنوعی محیطی. موتور مصنوعی داخل Chorda، مانند Orba قبل از آن، به طور خاص طراحی شده بود که بسیار کم قدرت باشد. این تضمین می‌کند که بر روی دستگاه‌ها کار کند و عمر باتری را به حداکثر می‌رساند، اما به این معنی است که محدودیت‌هایی نیز وجود دارد.
Chorda زمانی که به طبیعت کنده‌شده‌اش متمایل می‌شود و لیدهای FM ریگ‌دار و پدهای تمیزی ارائه می‌کند، بهترین حالت را دارد. همچنین در کنترل لبه‌های لو-فای چیپ‌تون بسیار ماهر است، با پردازنده‌ی ناب بسیار قوی‌تر از هر چیزی که در کنسول‌های بازی قدیمی‌تر یافت می‌شود.
صداهای پیچیده تر، به ویژه آنهایی که سعی در تقلید از سازهای آکوستیک دارند، می توانند کمی متلاطم باشند. ویولن روشن و گیتار تمیز خیلی بهتر از چیزی نیستند که در یک ROMpler (سینتی سایزر مبتنی بر نمونه) دهه 90 پیدا کنید.