مال من بود بخش قابل توجهی از جعبه های غول پیکر به درب من می رسد. این طبیعت کار من است. اما با وجود بررسی ابعاد و علیرغم تلاش برای آماده کردن خودم، هیچ چیز نتوانست من را برای تحویل Cozey Ciello XL Couch آماده کند.
این مبل بزرگ است. ابعاد بر اساس پیکربندی متفاوت است (در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد)، اما اندازه من 148 x 68.5 x 26.8 اینچ است، و این بدون پایه ذخیره سازی اختیاری است. هر بخش از مبل در جعبه مخصوص به خود می آید و من آنقدر زیاد داشتم که می توانستم کاملاً صاف بالای جعبه ها دراز بکشم.
مبلمانی به این اندازه احتمالاً دارای برخی ویژگیهای عجیب و غریب است، اما به طور کلی، Cozey Ciello XL کاملاً خوب است – به شرطی که در وهله اول همان چیزی باشد که شما به دنبال آن هستید.
مدرن و استاندارد
یکی از بزرگترین ویژگی های این مبل، قابلیت شخصی سازی آن است. این در سه رنگ پارچه پرفورمنس و دو رنگ شنل موجود است. من مبل را در پارچه خاکستری عملکرد فقط کمتر از دو ماه آزمایش کردم. برای شناخت پارچه مورد نظر خود می توانید یک نمونه کتاب رایگان درخواست کنید.
عکس: لورن استرامپ
من توصیه می کنم یک شریک یا دوست برای تنظیم مبل به شما کمک کند. هنگامی که وارد شیار می شوید، مونتاژ مبل واقعا آسان است – حتی راحت تر از برخی از کاناپه های کوچکتر که من امتحان کرده ام. روکشها و سختافزارها در داخل صندلی، پشتی یا تکیهگاه بازو حمل میشوند. ما مبل خود را ایجاد کردیم، آن را تکه تکه مونتاژ کردیم و سپس قطعات را به هم پیچ کردیم. وقتی همه چیز سر جای خود قرار دارد، چیدمان کامل براکت ها ممکن است کمی دشوار باشد، اما وقت بگذارید و خوب خواهید شد. فقط آماده باشید که بعد از آن مقدار زیادی مقوا را جدا کنید.
عملکرد پارچه خوب است. کمی خشن به نظر می رسد، اما تمیز کردن آن آسان است و بالشتک های قابل جابجایی به این معنی است که می توانید مبل خود را با ماشین شستشو دهید. مبل بوی بدی نداشت و از پرش خیلی راحت بود. که من را به نکته بعدی می رساند – آنها چقدر راحت هستند؟
خوب – چرت زندگی من
من یک پرستار بچه خجالتی هستم. من همیشه بدنم را ورزش میدهم، اندامهایم را روی مبلمان تکیه میدهم و وقتی روی صندلیام حرکت میکنم پاهایم را به سمت بالا جمع میکنم. Cozey Ciello XL این کار را بسیار آسان و در عین حال بسیار دشوار کرده است.
خود صندلی های مبل عالی هستند، البته کمی چروک به نظر می رسند. آنها عمیق و راحت هستند، مشروط بر اینکه روی یک صندلی بنشینید و روی لبه دو نفر از آنها نباشید (در این صورت پوسته سخت زیر شما باعث می شود احساس کنید که به دو قسمت تقسیم شده اید). اگر به سمت عقب پرتاب کنید، پاها و/یا پاهایتان آویزان خواهند شد، مگر اینکه قدتان استثنایی باشد. بالشتک های پشتی چیزهای زیادی باقی می گذارد. پشت مبل و بازوها بسیار جعبه ای و کم ارتفاع هستند، بنابراین وقتی به عقب خم می شوید و سعی می کنید بازوی خود را در پشت مبل قرار دهید، کمی حس عجیبی به شما دست می دهد. بالشتک های صندلی نیز تمایل دارند به سمت جلو حرکت کنند و از بالشتک های پشتی دور شوند و کوسن های پشت و بالشتک های بازو دوست ندارند در جای خود بمانند. این بدان معناست که من زمان زیادی را صرف تنظیم مجدد مبل می کنم به جای اینکه فقط روی آن بنشینم. همین مشکل طراحی به این معنی است که وقتی کنار هم مینشینید، در نهایت در فردی که کنارتان نشسته است غرق میشوید. فضای کافی برای نشستن دو نفر در دو طرف مبل وجود دارد، اما باز هم – باید بتوانم در کنار شخص دیگری بنشینم بدون اینکه به فضای شخصی او تجاوز کنم.