در سپتامبر 2022، یک فضاپیمای ناسا با یک سیارک کوچک برخورد کرد تا کمی آن را به عنوان آزمایش دفاع سیاره ای به حرکت درآورد. در حال حاضر یک ماموریت تکمیلی با هدف قرار ملاقات با همان سنگ فضایی برای مشاهده دقیق اثرات برخورد قدرتمند راه اندازی شده است.
آژانس فضایی اروپا (ESA) ماموریت هرا خود را دوشنبه در ساعت 10:52 صبح به وقت شرقی با موشک فالکون 9 اسپیس ایکس پرتاب کرد که پس از یک ناهنجاری سوختگی مداری در اواخر سپتامبر زمین گیر شد. FAA مجوز پرتاب فالکون 9 فضاپیمای هرا را صادر کرده است، در حالی که موشک برای ماموریت های دیگر روی زمین باقی می ماند تا زمانی که اسپیس ایکس با همکاری FAA تحقیقات در مورد آخرین اتفاق ناگوار را تکمیل کند. تنها مانعی که بر سر راه هرا به سمت آسمان ایستاده بود، آب و هوا بود، اما موشک با وجود شرایط نامساعد، همچنان پرتاب نمادین را انجام داد و فضاپیما را به مدار انتقال بین سیاره ای رساند.
کاوشگر Hera که به نام الهه ازدواج یونانی نامگذاری شده است، آسیب های ناشی از مأموریت DART ناسا (تست تغییر مسیر دوگانه سیارک) را که به نظر می رسد یک سیارک ساده را منهدم کرده است، بررسی خواهد کرد.
فضاپیمای 1340 پوندی ناسا با دمورفوس، یک صخره فضایی 558 فوتی (170 متری) که به دور همنشین بزرگتر خود به عرض 2625 فوت (800 متر) یعنی دیدیموس می چرخد، برخورد کرد. مجموعه داده های جمع آوری شده توسط تلسکوپ های نوری و رادیویی زمینی نشان می دهد که پس از برخورد، دوره مداری دمورفوس در اطراف دیدیموس از 11 ساعت و 55 دقیقه به 11 ساعت و 23 دقیقه کاهش یافت.
این ماموریت موفقیت آمیز بود و ثابت کرد که ضربه‌گیرهای جنبشی می‌توانند برای هدایت سیارک‌های خطرناک در صورت حرکت به سمت زمین استفاده شوند. با این حال، سؤالات زیادی در مورد تأثیر تأثیر بر دیمورفوس باقی می ماند.
به گفته آژانس فضایی اروپا، تخمین زده می‌شود که مشاهدات زمینی با عدم قطعیت 10 درصدی در اندازه‌گیری‌های خود گیر کرده‌اند و مدل‌های ضربه‌ای هنوز نمی‌توانند جرم و ترکیب دیمورفوس‌ها را محاسبه کنند. اینجاست که هرا وارد می شود و یک بررسی دقیق پس از برخورد با هدف تبدیل یک آزمایش فضایی یک بار به یک مکانیسم دفاعی سیاره ای کاملاً درک شده انجام می دهد. این ماموریت همچنین می‌تواند سرنخ‌های بیشتری در مورد چگونگی تشکیل سیارک‌ها ارائه دهد.
مطالعات اولیه نشان داد که دمورفوس بیچاره (که خطری برای زمین محسوب نمی شد) از این برخورد متحمل عواقب شدیدی شد. در ماه فوریه، مطالعه ای در نجوم طبیعت نشان داد که این برخورد منجر به تغییر شکل و شکل دهی قابل توجهی سیارک دیمورفوس شد. ماه به شدت تغییر شکل داده بود و برخورد یک دهانه بزرگ ایجاد کرد. مطالعه بعدی دیگری که در ماه اوت منتشر شد همچنین نشان داد که این برخورد میدانی از پرتابه‌های سنگی ایجاد کرد که می‌توانست در عرض 10 سال به زمین برسد.
هنگامی که در سال 2026 به دیمورفوس برسد، هرا نه تنها صحنه جنایت را بررسی می کند، بلکه جرم سیارک و همچنین مدار متغیر آن را به روشی بسیار دقیق تر از رصدخانه های زمینی اندازه گیری می کند. هرا همچنین دقیق‌ترین بررسی را از منظومه سیارک‌های دوتایی انجام خواهد داد که حدود 15 درصد از سیارک‌های شناخته شده را تشکیل می‌دهد، اما هیچ‌یک از آنها قبلاً به دقت مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.
هرا مجموعه ای از ابزارهای علمی و همچنین یک جفت مکعب را در داخل فضاپیما حمل می کند. هرا پس از رسیدن به هدف خود طراحی شده است تا دو مکعب به اندازه جعبه کفش را برای جمع آوری داده های اضافی در سیستم سیارکی دوتایی مستقر کند. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط Hera باید در مورد مأموریت‌های انحراف سیارک‌ها در آینده مطلع شوند.
در حالی که ماموریت DART با برخورد جسورانه و علمی تخیلی خود توجه ما را به خود جلب کرد، Hera به ما نشان می دهد که در صورت ورود یک سیارک چقدر می تواند تأثیرگذار باشد.
بیشتر: جالب ترین تصاویر از رویارویی مرگبار DART با یک سیارک
